Sanaysay: Bonifacio

Bonifacio: Sagisag ng Katatagan ng Isang Pilipino

Carl Angelo Mateo Caluag

“Kung sa pagtatanggol, buhay ay mapatid, ito'y kapalaran at tunay na langit!” ang kataga ni Gat Andres Bonifacio mula sa kanyang akdang “Pag-ibig sa Tinubuang Lupa.” Isang huwaran ng pagiging magiting at mapagmahal sa bayan, si Andres Bonifacio ay di maikakailang isang bayani ng bayang Pilipinas. Sa kanyang naipamalas na katapangan ay naipahayag niya na kalugud-lugod ang mamatay para sa bayang sinilangan. Napatunayan din niyang hindi makahahadlang ang anumang kahirapan sa buhay upang makapagsilbi sa bayan. Walang takot niyang hinarap ang kumalaban sa kanyang mga kababayan.

Hindi man kinikilalang pambansang bayani ang marangal na taong ito, nananatili pa rin ang kanyang mabuting halimbawa ukol sa pag-ibig sa bayan. Tiniis ang paghihirap at pag-aalipusta ng mga kaaway, nanindigan siya para sa pagtatanggol sa kanyang mga kababayan. Hindi man siya perpekto upang mapagtagumpayan ang lahat ng kanyang mga pinagsikapan, naitaas niya ang pangalang “Pilipinas” sa abot ng kanyang makakaya. Mahusay din niyang napamunuan ang organisasyong Katipunan na naging ugat ng kagitingang panlipunan. Dugo at pawis ay kaniyang binuwis upang ang kanyang minamahal na bayan ay maging sagisag ng pambansang kabutihan.

Ang mga di-mabilang na ambag ni Andres Bonifacio sa mga mamamayan ng Pilipinas ay napakalaking pagpapala. Ang mga naipamana niyang ito ay hindi nabubulok ni nananakaw ng sinuman. Sa nagdaang araw ng kapanganakan ni Andres Bonifacio ay huwag nawang maisantabi ang kahalagahan ng araw na ito. Nawa’y kaakibat ng pagsaludo ng sambayanang Pilipino ay ang pagtulad sa marangal na taong ito. Gaya ni Bonifacio, nawa’y mapatunayan ng bawa’t isa ang kagalingan, karunungan, at katatagan ng isang tunay na Pilipino.